.jpg)
.png)
.jpg)
Bir Cem Yılmaz Filmi Olmayan Bir Cem Yılmaz Filmi: Do Not Disturb
“Cem Yılmaz’ın yeni filmi” Do Not Disturb Netflix’te geçtiğimiz hafta yayınlandı. Sevenin de sevmeyenin de olduğu film, getirdiği tartışma dalgası ile çok şükür bu hafta da coğrafi sıkıntımızı biraz olsun aldı götürdü. Arkadaş ortamlarına ekonomi ve siyasetten başka bir gündem getiren Do Not Disturb, malumunuz Karakomik Filmler’den spin off… Ancak izlemediyseniz üzülmeyin, seyir yolculuğuna buradan da katılabilirsiniz.
Ana karakteri Ayzek’i Karakomik Filmler’den alan Do Not Disturb, birçok açıdan Cem Yılmaz filmlerinden farklı. Kurduğu cümleler ve taşıdığı mesajlarla Cem Yılmaz sinemasının hüzünlü tarafına göz kırpsa da özellikle ilk yarısındaki sahnelerle “komedide de varım” demeyi ihmal etmiyor. Seda Akman, Zafer Algöz, Celal Kadri Kınoğlu, Bülent Şakrak, Nilperi Şahinkaya, Özge Özberk ve Ahsen Eroğlu’nun oyuncu kadrosunda yer aldığı filmin geri kalan her şeyi ise Cem Yılmaz. Zaten Yılmaz’ı filmden çıkarınca geriye çok bir şey de kalmıyor, galiba filmin en iyi ve aynı zamanda en zayıf yanı da bu. Gelin Do Not Disturb’e yakından bakalım… (Filmin sürprizini kaçırmadan yazacağıma ant içerim)
Arkadaşa izletilen komik videoya gülmesini bekleme gerilimi...
Konusu ne?
Film, kendini denizlere ait hisseden ve abartmayı da pek bir seven Ayzek yani Metin’in üzerine yazılmış. Pandemi ile beraber köklerinden kopan Metin, karaya oturmuş bir gemi gibi. Dünyası ayaklarının altından çekilmiş, bir işe girmiş ama henüz ilk günü ve deneme sürecinde. Üniforması var ama üzerinde yazan isim bile yanlış. Dişlerinin ölçüsü alınmış o bile yarım kalmış. Eksiği gediği bol karakterimiz, kendini tamamlamanın yolunu ise internette bulmuş.
Sağlık reçetelerine, kişisel gelişim zırvalıklarına, toksik ilişkiden uzak durma öğretilerine inanıp hayata bir kullanım kılavuzu çıkarmış. Adeta güvenli uçuş modunda yaşayıp gidiyor. Ayağı tökezlediği her an cebindeki dünyaya dönüp ne yapması gerektiğini öğrenmeye çalışıyor. Bu “instagram reelslerine göre yaşama” arzusu öylesine büyümüş ki karakter kendi cümlelerini kaybetmiş. Metin’den duyduğumuz dış sesler yaşam koçu Peri’ye ait, iç sesler ise annesinden miras.
Yalnız bana böyle söylenmedi, Wes Anderson dendi
Anlayacağınız varış limanından epey uzaklaşan Ayzek, teoride yaşamı çözmüş.Filmin anlatıldığı “ilk iş günü” ile pratik sınavına giriyor. Sınavın zor sorularının başında hayalleri için yaşayan bir diğer “eksik” karakter Suhal, edebiyat bile yaşama tutunmasına yetmeyen Bahtiyar, hayattaki en büyük ikilemi “Ajda mı Sezen mi” olan alkolik eczacı Saniye ve ölümüne severek kulağımıza kehanetini fısıldayan Davut oluyor. Ayzek dışında çokyönlülük göremediğimiz ve her biri sığ sularda debelenen bu karakterlerle beraber Ayzek de üzerinde yürüdüğü ipin inceliğini fark ediyor, yalpalamaya başlıyor.
Doğrusunu bildiğim yalanları dinlerken ben
Aynı Kuru Otlar Üstüne gibi, aynı zamanlarda görücüye çıkan Do Not Disturb de yaşamdan yorgunluk üzerine bir film. Pandeminin yanı sıra ülkesel dertlerin altında ezilen insancıkların hikayesi. Ayzek’in “Siz mutlu musunuz bari, bir tek ben mi başaramıyorum?” seslenişi hepimiz için tanıdık. Bu film, insana güvenen, googledaki bilgilere, kişisel gelişim videolarına inanan birinin gerçekle illüzyonunun kırılmasını anlatıyor. Aslında politik bir iddiası olmasa ve belirgin bir çizgide ilerlemese de, vizyonunu politik olarak doğru bir yerden şekillendiriyor. Kadın cinayetlerinden toplumsal ruh halimizin sömürülmesine kadar birçok konuda lafını söyleyip topu izleyiciye atıyor.
Fifty Shades of Green
Kusurlu karakterleri ve insan olma savaşı veren Ayzek’i ile Do Not Disturb, ilk yarıda bir masal anlatma iddiasını cilalayarak izleyiciye “gel gel” yapıyor. Ancak ikinci yarıdaki aksayan ritim, instagram storysi izler gibi hissettiren hızlı geçişler, filmi skeç şova dönüştürüyor. Söylediği güzel cümleler, iddialı mesajlar ile kalbimizi çalan film, senaryodaki kafa karışıklığını aşamadan kendi yükünün altında eziliveriyor.
Ceku hazırsan çıkalım balım
Do not disturb’te dikkat çekenler,
- Filmin renk kartelası oldukça geniş. Yapay zeka desteği ile hazırlanan moodboardların ilham verdiği açık. Cem Yılmaz sunduğu görüntüler, renkler ve kendi içinde tutarlı dünya ile iyi iş çıkarmış.
- Metin’in “kendinin iyi versiyonu olma” çabası kalp kırıcı. Peri’nin yanında anlık olarak değişen görünümü, Metin’in umudunun ve yanılsamasının birer yansıması.
- Aldığı bahşişleri tip kutusuna atması karakterin moda tabirle “bütünün hayrına” girişimlerinden yalnızca biri. Ancak filmin sonunda Metin’in başladığı yerden de geride olması, evrenin mesajı almadığının delili. Karakterimiz verdiği borcu bile geri alamadan inandıklarını bir gecede yitiriyor. Karakter dönüşümü tatmin edici…
- “Bicoverdim” gibi son kullanma tarihi geçmiş kelime oyunları filmin duygusundan yabancılaştırıyor.
- Aşk Gemisi’nin barmeni İssak Washington’ın ilham verdiği Ayzek, ortamı neşelendiren bir karakterken Metin de bu misyonu heyecanla üstleniyor. Karakterin kendini kandırdığının bir diğer delili olan bu gönderme, unutulmasın diye parmağa bağlanan ip gibi Metin’in telefonunda, duvardaki fotoğrafta hep karşımıza çıkıyor. Karakter gerçeğin öfkesine kapılıp gideceği her sefer, bu ipuçlarına tutunarak can yeleği gibi mizaha sarılıyor. Film de öyle… Bir yere kadar keyif verse de, karakterin kafa karışıklığı ile beraber bu can havli yorgunluk hissettiriyor.
Vallahi bu aile filmi” pozu
İzleyelim mi?
Şöhretini evlendiği kişinin servetine borçlu kişilerin hayat dersi vermek üzere kitaplar yazdığı, başarıyla yaptığı bir işi olmayınca başarılı görünmek üzerine ahkam kesmeyi meslek edinenlerin seminerden seminere koştuğu günümüz dünyasında Ayzek’in teslim olduğu illüzyon hepimizi için tanıdık. Ancak altın varaklı kahve içenlerin, birbirinin yüzüne tükürüp like alanların “hit” kazandığı bu “zahmetsiz şölen sofrasında” maalesef 14 takipçili Ayzek’e de, onun hezeyanlarına da yer yok.
Ayzek’in gerçeğe toslaması, olay içindeki evrimi izlenmeli. Ancak bu film mükemmel değil. Otellerin her türlü insanı bir araya getirebilecek yapısına rağmen filmin bu denli kısır kalması kaçan fırsatların en büyüğü. Üstelik filmden Cem Yılmaz’ı ve Metin karakterini çıkarınca geriye hiçbir şey kalmıyor. Diğer taraftan özellikle ikinci yarıda kafa karışıklığı hakim… Yine de izledikçe “ne zaman biteceği konusunda sabırsızlandıran” film, yarımlık hissine, skeçvari bölümlerine ve tek yönlü karakterlerine rağmen birçok mesajı izleyiciye iletebiliyor. Bunun yanında sinematografik başarısı Do Not Disturb’e puan kazandırıyor.
Sertifikalı polyannalar ve nitelikli dolandırıcılık dersleri
Kısaca bu filmden, bol kahkaha, su gibi geçen zaman veya muazzam hayat dersleri beklemeyin. Düşündürücü, hüzünlü, özellikle ilk yarısı keyifli ve Cem Yılmaz sineması için “farklı” bir film görmek için Do Not Disturb’ü izleyin. Eğer beklentinizi yüksek tutarsanız hayal kırıklığı kaçınılmaz ancak tanıdık bir şeyler bulma umuduyla merak ederseniz,film hafta sonu için iyi bir alternatif olabilir. Do Not Disturb Netflix’te, iyi seyirler…
(gizemkaboglu Brüksel'den bildirdi)
facebook'ta paylaş twitter'da paylaş Allah'a havale et
(1).png)
