Vizyonda Bu Hafta: Küçük Prens (Kapak fotoğrafınız yazı ile birlikte bedava!)
Selamlar Vizyonda Bu Hafta yazılarının değerli takipçileri! Kurban Bayramı'nın ilk gününden itibaren filmlerin sıra sıra girdiği bu vizyon haftası, "genel izleyici kitlesi" sembolüne uygun olarak oluşturuldu. "Ufaklıklara ve her zaman ufaklık kalanlara" yönelik Küçük Prens animasyonu, ergenlere ve hep ergen kalanlara (en az 30 yaşına kadar tüm erkekler) yerli komedi denemeleri, kuzenlerle gidilesi bir ünlüler geçidi olarak Yok Artık ve "yaş 70 iş bitmemiş" filmleri 45 Yıl ile Stajyer sinemalarda sizi bekliyor.
-Şştt, sağdaki arkadaşım... Az eğil de biz de görelim filmi!
Şuradan buyurun. En arkadan ikinci sıra:
Küçük Prens (The Little Prince) - 96 sayfalık kitabını kim okuyacak şimdi?
Minnak gezegeninde tek gülüyle beraber yaşadıktan sonra gezegen gezegen gezen gezgin (Küçük Prens tekerlemesi) kahramanımız 10 küsurüncü kez beyazperdede... 2 sene önce 70'inci yılını doldurduğu için telif hakları ortadan kalkan kitabın uyarlamasını beleşe getirmiş yapımcılar. Olsun, telifi ortadan kalkar kalkmaz Küçük Prens baskısı yapmaya doymayan, bu iyi aile terbiyesi almış çocuğu piyasa emellerine alet eden yayınevcilerinden iyidir.
Filmin dışına çıkmayalım çok, fragmandan başlayalım:
'İşe yarar şeylerin hepsi nasıl küçücük bir kitaba sığıyor?'
Küçük Prens'ten bir alıntı okudunuz. Yani, diyor ki "Sadece kitapla olmaz, sinemaya uyarlayıp 3D gözlükle izletmek lazım"... Aynen! Küçük Prens'in film uyarlaması, kitabın öyküsünü kendi öyküsünün içine yedirmiş. Yani kitabı düz bir şekilde aktarmamış, bi 'aferin'i hak etmiş... Koca koca insanlar filmin ilk 20 dakikasında Küçük Prens yok deyip mızmızlansa da "Ya atkılı çocuğu istiyom ben" diye zırlasa da bence güzel olmuş...
Hiç davranmayın. Ben Facebook kapak fotoğrafı yaptım bile...
'Ne meraklı bir kız. Bu yalnızca çocukların sahip oldukları tuhaf bir özellik'
Yine filmde de geçen bir Küçük Prens alıntısı bu da. Filmin hikayesini merak ediyorsanız kısaca şöyle: Annesi çok kontrolcü ve plancı olan bir kızın oyun oynama, sosyalleşme ve Küçük Prens'le tanışma macerası... TersYüz'deki gibi kendisini daralmış hisseden küçük bir kızı anlatan filmde, kent yaşamının da aşırı standart, cetvelle çizilmiş gibi dümdüz olduğunu görüp içimiz daralıyor. Öyle ki kendi doğaçlama mahallen için "Yaşasın çarpık kentleşmemiz" diyecek hale geliyorsun film devam ederken...
-Buralara kentsel dönüşüm gelecek diyorlar, doğru mu?..
'En iyi yüreğiyle görebilir insan'
Bu da kitabın en meşhur alıntısı."3D gözlüğe saplanıp kalma, çıplak gözle izle bazı yerleri" diyor yani... Bazı kötü sinemalardaki 3D gözlükler, bu rengarenk animasyonu, bazı bölümleri stop-motion olarak hazırlanmış bu şirin filmi bir hayli kötü gösterebiliyor çünkü....
Kıskançlık ve serbest çağrışım
Fransa'nın çocukları ne acayip şeyler okuyarak büyüyor ya. Bi' kere Küçük Prens'i Fransızca'sından okuyor piçler... Oysa biz bir nesil Keloğlan uyarlamalarıyla idare ettik, bir nesili Pepe'ye heba ettik... Aklıma geldi, bu Fransızların Kırmızı Balon diye bir masal uyarlaması kısa filmleri vardı, Oscar aldıydı hani... Filmde boyuna posuna bakmadan ideolojik-psikanalitik alt metin veriyordu çocuk ya....
İyi, zamanında "Yumurcak ve Öksüz Balon" diye uyarlamadık bunu...
Puan: 90 (Kitabı 100)
Yok Artık - O ünlüler o filmde öyle bir şey yaptılar ki!
Yapımcının 'Sempatik Dizi Filmlerde Oynayan Ünlüler Kahvesi'nde girip biraz Serkan Keskin, az bi'şey Demet Evgar, bir miktar da Şebnem Bozoklu ve Erkan Kolçak Köstendil alayım derken dolu dolu ünlüyle çıktığı bir film Yok Artık. Oyunculuk iyi hoş da; fragmanı çılgınlarca tıklanan, salonları tıklım tıkıştıran yapım bekleneni veremiyor.
Senaryo nedir?
Bu konuda güzel kitaplar var piyasada, kargosu bedava olandan bir tane söylemek lazım. Filmin senaryosunu Serkan Altuniğne yazmış, karikatürlerinde bolca kullandığı ilişki ve trafik hikayelerini kullanmış. Erkan Kolçak Köstendil, atıp tutan bir taksici klişesini oynuyor, (Levent Ülgen varken?) çevredekilere hikayeler anlatıyor... Bahsettiğim sempatik oyuncular da bunları skeç skeç canlandırıyor. Filmin sonunda tüm bu hikayeleri bağlamak istiyor Altuniğne ama olmuyor ("Yok artık, bu kadar mı kötü bağlanırmış" diye çıktık salondan)...
Bağlayabildiğinde lisanslı senarist oluyorsun hoş...
Müziği güzel ama...
Yani işte, hikaye bu... Kısa bir oyuncu değerlendirmesi:
Serkan Keskin: Üzerine yapışan naif İsmail Abi karakterinden kurtulmak için sık sık bağırıp çağırıyor (Limonata'yı hatırla)... Araya "Ananın-ebenin a.ı" sıkıştırıp serserilikler, çapkınlıklar yapıyor. Filmde, iki sevgilisi olup arada kalan maço şirinini oynuyor...
Algı Eke: Serkan Keskin'in ayrılmak isteyip de ayrılamadığı sevgili... Hafif gıcık, enerjik ve baskın kadın rollerini güzel kıvırmaya başladı bu aralar, takipteyiz...
Şebnem Bozoklu: Bu kadının bir genç teyze/genç hala enerjisi var. Onun "ehliyet sınavındaki deli" skeci çok tekdüze olmasına rağmen ablam döktürüyor.
Görsele 10 saniye bakınca sıkıcı akraba ortamına hayat veren teyze ve/veya halanızı özlüyorsunuz...
Çağlar Çorumlu: İlk skeçte sokuyorlar oyuna... Maşallah! Yalnız daha iyi filmleri hak ediyor kendisi....
Necip Memili: Hafızasını kaybetmiş olmasına rağmen neden gerizekalı gibi davrandığını anlamadığımız bir adamı oynadığı için çok odaklanamadım...
Demet Evgar: Son skeçte ve en kötü hikayede oynamasına rağmen yine komik, yine güzel...
Erkan Kolçak Köstendil: Sesi güzel...
Puan: 3 oyuncu + bilet parası
Aşk Nerede? - Romantik komedi nerde?
Bu tür filmlerden çok çıkmaya başladı bugünlerde, hayırdır? 30'una gelmiş kadının mecburen evlenecek adam bulma denemeleri... Uluslararası Sıfır Beden Güzellik Standartları'na uymayan bir oyuncu (Hadi İnşallah'daki Büşra Pekin, Kocan Kadar Konuş'taki Ezgi Mola) başrolde oynuyor böyle filmlerde... Mutlaka kirli sakallı olması gereken mankensi bir adam da karşısına konuyor...
Sonuç: Mutlu son! Koca Pucca bile evlendi sonuçta...
Puan: Çeyrek altın
45 Yıl (45 Years) - 'Yıl dönümünü unuttun' tribi yok mu teyzem?
Haneke'nin Aşk filminde yaşlı iki insanın sanatsal romantizmini izlemiştik de "Haneke yine yaptı yapacağını" diye bağıra hıçkıra çıkmıştık salondan. Bu filmde de yaşlı iki çift var, evliliklerinin 45. yıl dönümü yaklaşırken herif üzücü bir mektup alıyor. Zamanında eski sevgilisi İsviçre Alplerinde geçirdiği bir kazada buzula düşüp ölmüşmüş, şimdi de derin dondurucu bir ortamda kaldığından bozulmayan cesedi bulunmuş. İlk günkü tazeliğini koruyan sevgilisi, herife eski anıları hatırlatıyor, meğer hiç unutamamış eskiyi, boyu devrilesice...
Eski defterleri açmak (Temsili değil)
Kadın bir hafiye gibi olayın peşinde düşüyor, tavan arasında bulduğu görüntüleri izliyor da üzük üzük üzülüyor... Öyle abartılı bir üzülme de değil, kocasının terk ettiği Türkan Şoray gibi bağrına taş basmıyor yani, minimalist film bu! Çiftimiz İngiltere'nin mükemmel görselliğinde yaşayıp yakalandıkları minimalist dramdan kaçamıyorlar... Buna rağmen, sadece bakışlarıyla çok şey anlatıyorlar, harika bir oyunculuk çıkarıyorlar.
Aç parantez: Zaten o yaşta neresiyle oynayacak? Bağır desen bağıramaz, kaç desen kaçamaz...
Puan: İki 45'lik
Stajyer (Intern) - Robert De Niro elden ayaktan düşmeden...
Racon kesen orta yaşlı rollerinden sempatik yaşlı rollerine yıllar önce dikey geçiş yapan Robert De Niro, emeklilikten sıkılan bir yaşlıyı oynuyor... Yaşlı kurt, Anne Hathaway'in canlandırdığı bir moda sitesi patronunun yanında stajyer olarak işe giriyor ("Ben daha ölmedim" diyen yaşlı stajyerler arıyorlarmış çünkü)...
Daha sonra ikilinin dostluğunu izliyoruz. "Buralar güzel gidiyor tamam" derken kadının bitmek bilmeyen ev sorunlarına geçiyor ve sıkılıyoruz. Bize ne canım senin özel hayatından, De Niro jest-mimiği izlemeye geldik biz...
Puan: Anne'ye 30, Robert'a 30
Madımak: Carina'nın Günlüğü - Konular iyi, sinema kısmı da ardından gelir artık...
Geçenlerde giren Kanlı Postal gibi, yine çok önemli bir konuyu çekmeye girişen bir yönetmenin başarısız bir denemesi. Sivas'taki söz konusu şenliğe Alevi kadınının Türkiye'deki diğer kadınlardan farkını anlamak için gelen ve katliamda yaşamını yitiren Hollandalı Carina'nın günlüklerinden uyarlanıyor film... Ama, sevgili senarist-yönetmen olayı tamamen derin devlete bağlayıp ışık tutması gereken yere gölge yapmış maalesef.
Nostalji: Eskiden ne güzel derin devlet vardı tabii, bir şeyleri örtmeye çalışıyorlardı. Şimdi Reis doğrudan vur emri verip daha şeffaf bir politika izliyor, Derin'e de gerek kalmıyor bu açıdan. (Yazının bu kısmına 18+ sınırlaması geldi)...
Puan: Filme 50, Carina'ya 100
Adana İşi - Bakalım kaç Adanalı gidecek filme?
Fragmanından ne olduğu anlaşılan bir filmle sonlandıralım. Erkan Can'ın, Yılmaz Gruda'nın hatrına belki gitmek isteyen olur, Murat Akkoyunlu'nun bağırarak koşmasından çok hoşlananlar olur, gidebilir tabii... Bir bankanın yanında tesisatçılık yaparken kasayı patlatan ve paralarını da fakirlere dağıtan, derken bir suç örgütünün ağına düşen küfürlü insanları anlatıyor...
Puan: 30 civarı
SONUÇ - Kaç ünlü var toplamda?
Bu haftanın kendi halinde vizyonunda Küçük Prens'i kesinlikle görün derim. "Yer yer güleyim ama çoğunlukla sıkılayım" peşindeyseniz Yok Artık'a da gitmeniz mümkün. Ama onun yerine bi' Uykusuz, bi N'aber dergisi alıp gülmeyi daha ucuza getirebilirsin... Sağlam bir festival filmi için ise 45 Yaş'ı kaçırmayın derim. Yazısını "Kaçırmayın derim" diye bitiren sinema yazarı klişesine de yakalandıktan sonra yazımı burada sonlandırırım...
@duraladam
- BİTTİ (Bayramınız geçmiş olsun) -
facebook'ta Paylaş twitter'a yolla Allah'a havale et